Գործնական քերականություն 149-152
49․ Նախադասությունն ընդարձակի´ր՝ ե՞րբ, երբվանի՞ց, որքա՞ն ժամանակ, մինչև ե՞րբ հարցերին պատասխանող բառեր կամ բառակապակցություններ ավելացնելով:
Մի տարօրինակ ճռռոց եմ լսում:
Ես մի տարօրիանկ ճռռոց եմ լսում այս մեկ ամիսը։
Իմ կարծիքն ասել եմ:
Այսօր մայրենիի դասին ես իմ կարծիքն ասել եմ։
Գնաց, գնաց, հասավ մի քաղաքի:
Մի ճամփորդ գնաց, գնաց և հասավի մի մեծ, գեղեցիկ քաղաքի։
Ծաղրածուն գլուխ տվեց ու հեռացավ:
Կրկեսում ծաղրածուն գլուխ տվեց ու հեռացավ բեմից։
Նավաստին բաց ծով Էր դուրս եկել:
Երեկ ժամը յոթին նավաստին բաց ծով էր դուրս եկել։
Ծովն արդեն փոթորկել Էր:
Բաց ծովը արդեն փոթորկել էր։
Թռչունները չվելու էին:
Աշնանը թռչյունները չվելու էին տաք երկրներ։
150․Տրված հարցերին պատասխանի´ր:
Ո՞վ ես: Ես Մանե Մաչկալյանն եմ։
Բնավորության ի՞նչ լավ գծեր ունես: Ես բարի, հոգատար և ընկերասեր մարդ եմ։
Բնավորությանդ մեջ ի՞նչն ես ուզում շտկել:
Ո՞ւմ հետ (ի՞նչ տարիքի, ինչպիսի՞ մարդկանց հետ) ես ուզում ըկերություն անել:
Բարի ընկերասեր և հասկացոխ մարդկանց հետ։
151․ Տրված բառերն ըստ հոմանիշության(իմաստների մոտիկության) բաժանի´ր հինգ խմբի:
Մնացուկ, խորդանոց, ոստ, մնացորդ, շյուղ, թափոն, մառան, հանդիմանանք, նկուղ, կասկած, թերմացք, նախատինք, տարակույս, պարսավանք, հանդիմանություն, տարակուսանք, շտեմարան, երկմտություն, թափթփուկ, անպատվություն, երկվություն, շիվ, կշտամբանք, նպարանոց, ճյուղ, ավելցուկ, անարգանք:
1․ տարակույս, տարակուսանք, երկմտություն, անպատվություն, երկվություն, կասկած, թերմացք
2․ Մնացուկ, թափոն, թափթփուկ, ավելցուկ, մնացորդ,
3․ ճյուղ, շիվ, ոստ, շյուղ
4․ նախատինք, հանդիմանություն, անարգանք, հանդիմանանք, կշտամբանք, պարսավանք
5․ նպարանոց, մառան, նկուղ, խորդանոց, շտեմարան
152․ Տրված արտահայտությունները գործածելով՝ մի պատմություն հորինի´ր:
Երկու ոտքը մի մաշիկ դրեց: Դռնեդուռ ընկավ: Կապանքներից ազատեց: Զգաց մոտենալը: Խորամանկությամբ ոչ ոք նրա հետ չափվել չէր կարող: Այդտեղ էլ երկար չմնաց:
Մի ճամփորդ Երկու ոտքը մի մաշիկ դրեց և ասաց, որ պետք է ամբողջ աշխարհը անցնի։ Նա դռնեդուռ ընկնելով բարի մարդկանց տներում գիշերում էր, իսկ առավոտյան շարունակում։ Արդեն երեկո էր նա հեռվում տեսավ մի գյուղ և սկսեց մոտենալ գյուղին՝ մտածելով, որ այնտեղ բարի մարդիկ կլինեն ու նա կկարողանա գիշերի այդ գյուղում։ Համարյա հասած գյուղին ճամփորդի ոտքերը դիպչում են թելին և նա ընկնում է փոսը։ Այդ փոսում նա անցկացնում է 1 շաբաթ։ 1 շաբաթից նա կապանքներից ազատվում է և շարունակում իր ճամփորդությունը։ Մթնելու ժամանակ նա զգաց, որ իրեն ինչ որ մեկը մոտենում է։ Նա զգույշորեն պտտվում է և տեսնում, որ իր ետևում արջ է կանգնած։ Մանկուց նրան ասում էին, որ խորամանկությամբ ոչ ոք նրա հետ չափվել չէր կարող։ Ճամփորդը պառկեց գետնին և ձևացավ, որ մահացած է։ Արջը մոտեցավ մի քիչ նայեց մարդուն, իսկ հետո շարունակեց իր ճանփան։ Այդտեղ երկար չմնաց և շարունակեց իր ճանապարհը: