կոտորակի ամփոփում

խաչբառ

                                                                            2

  Незнайка очень хотел чему-нибудь научиться, но не любил трудиться. Ему хотелось научиться сразу, без всякого труда, а из этого ничего не могло получиться. Однажды Незнайка решил стать художником. Пришёл он к Тюбику и говорит:

– Слушай, Тюбик, я тоже хочу быть художником. дай мне краски и кисточку. Тюбик был совсем не жадный, он подарил Незнайке свои старые краски и кисточку. Когда все малыши уснули, Незнайка взял краски и начал рисовать всех. Пончика он нарисовал таким толстым, что он даже не поместился на портрете. Торопыжку нарисовал на тоненьких ножках и с собачьим хвостом. Охотника Пульку он нарисовал верхом на Бульке, доктору Пилюлькину вместо носа нарисовал градусник. Словом, Незнайка всех нарисовал в смешном виде. Он повесил все портреты на стену и сделал под ними надписи. Получилась целая выставка. Первый проснулся доктор Пилюлькин. Он увидел на стене портреты и стал смеяться. Они ему очень понравились. Continue reading

Մարդ մը անընդհատ կ’աղօթէր Աստուծոյ ու կը խնդրէր.
-Աստուա՜ծ, գոնէ անգամ մըն ալ ինծի՛ տուր, ի՞նչ կ՚ ըլլայ։ Տո՜ւր, որպէսզի
քիչ մըն ալ ես մարդավարի* ապրիմ։
Աստուծոյ հրեշտակներէն մէկուն խիղճը կը տանջէ։ Ան
կ’երթայ Բարձրեալին* քով ու կ’ըսէ.
-Տէ՜ր Աստուած, ոչ ոք խնդրանքով այդքան կ’աղօթէ Քեզի։ Մեղք է ան։
Անգամ մըն ալ այդ Մարդուն տուր։
-Ըսելիք չունիմ, կ’օգնեմ, կու տամ։ Բայց բազկաթոռին վրայ երկնցեր է ու
կ’ըսէ՝ տո՛ւր հա տո՛ւր։ Նման մէկուն ինչպէ՞ս տամ։ Անիրաւը գոնէ տեղէն
վեր ելլէր, գործ մը ընէր, ես ալ օգնէի՝ տայի…։ Continue reading

Երեք հարուստ կը վիճին ու վէճը հարթելու* համար կ՚երթան Խիկար
իմաստունին քով.
—Մենք եկած ենք գիտնալու, թէ մեզմէ ո՞վ հարուստ է։
—Դու՛ն խօսիր,— կը դիմէ իմաստունը առաջին մարդուն։
—Ես ոսկիի ու արծաթի, տուն ու տեղի, ունեցուածքի եւ արտ ու դաշտի տէր
եմ, հարստութեանս չափ ու սահման չկայ։ Continue reading

Վանկ